„Jednolitość poglądów i metod pracy jest pierwszym warunkiem sprawności i spoistości wojska. Praca nad osiągnięciem tej jednolitości powinna być intensywnie prowadzona wśród oficerów naszego wojska drogą wspólnego omawiania zasadniczych zadań wojskowych. Tą drogą, omawiając wspólnie pewne zagadnienia, oficerowie będą wyrabiać i pogłębiać swój sąd o danym przedmiocie, z drugiej zaś strony zebrane i zestawione opinie poszczególnych Kół dadzą wszechstronne i wyczerpujące oświetlenie danego zagadnienia”.
Tymi słowami gen. dyw. Jan Romer w tajnym rozkazie z 1921 roku zawarł istotę powołania do funkcjonowania jednej z pierwszych organizacji, którą dziś zapewne nazwalibyśmy think-tankiem poruszającym kwestie bezpieczeństwa – Towarzystwa Wiedzy Wojskowej. Książka „Wpisane w historię Rzeczypospolitej: Towarzystwo Wiedzy Obronnej 1919-2004” stanowi kronikę organizacji, których kontynuatora stanowi współczesne Towarzystwo Wiedzy Obronnej. Praca opisuje w jaki sposób kolejne iteracje „Towarzystwa”: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, Towarzystwo Wiedzy Wojskowej przy 2 Korpusie Polskim, Koła Pracy Społecznej, Wojskowe Koła Naukowe, Koła Wiedzy Wojskowej, Towarzystwo Wiedzy Wojskowo-Obronnej i wreszcie Towarzystwo Wiedzy Obronnej wpłynęły na rozwój polskiej myśli z zakresu współcześnie określanego mianem nauk o bezpieczeństwie, w tym sztukę wojenną, ekonomię wojskową, integrację intelektualną oficerów, technikę wojskową, analizę regulaminów wojskowych wrogich armii oraz edukację profilaktyczną.
Praca opisuje dzieje TWO i jego poprzedników, wpisując je w historię ogólnopolską. Podczas II wojny światowej członkowie TWW kontynuowali działalność w czasie okupacji, nie tylko krzewiąc wiedzę obronną, lecz także informując o udziale polskiego żołnierza w walkach na wojennych frontach oraz przygotowując instrukcje szkoleniowe dla polskiego ruchu oporu przeciwko niemieckiemu okupantowi. TWW działało także przy 2 Korpusie Polskim, wsławionym udziałem w kampanii włoskiej i zajęciem Monte Cassino.
Po zakończeniu wojny, wraz z odrodzeniem się polskiej namiastki państwa w postaci PRL, organizacja kontynuowała swoją misję, szerząc zrozumienie dziedziny wojskowości w społeczeństwie i nawiązując współpracę z polskimi uczelniami wyższymi, tworząc przy nich koła naukowe. Rozwój organizacji doprowadził do jej przemianowania w Towarzystwo Wiedzy-Wojskowo Obronnej. W1973 roku funkcjonowało aż 355 kół naukowych zrzeszających ponad 10 tysięcy członków.
Po przełomie politycznym i zmianach ustrojowych w 1989 roku, organizacja znalazła nowe miejsce w rzeczywistości III Rzeczypospolitej, kontynuując swoją działalność jako Towarzystwo Wiedzy Obronnej, które funkcjonuje po dziś dzień.
Spis treści
Od autorów ………………………….. 5
I. Początki Towarzystwa Wiedzy Wojskowej 1919-1939 ………………………….. 7
II. Działalność oświatowa i samokształceniowa w latach II wojny światowej ………………………….. 41
III. Upowszechnianie wiedzy wojskowo-obronnej w latach 1945-1972 ………………………….. 57
IV. Towarzystwo Wiedzy (Wojskowo)-Obronnej 1972-1989 ………………………….. 83
V. TWO w III Rzeczypospolitej ………………………….. 115
Bibliografia ………………………….. 150
